De sleutelrol van Rusland en Turkije in de eindtijd (2)

Xander 07-03-2014 16:58- in Christendom, Eindtijd & Profetie, Islam & Terreur, Israël & Joden, Rusland





Sommige christenen denken nog steeds dat Vladimir Putin de antichrist is, maar dit kan onmogelijk kloppen.


In dit vervolg gaan we in op enkele tegenargumenten die er kwamen op het eerste deel, zoals het feit dat Rusland wapens levert aan bijvoorbeeld Iran en Syrië, verklaarde vijanden van Israël. Tevens onderbouwen we de stelling dat Rusland niet de in de Bijbel genoemde 'Gog van Magog' kan zijn, en dat de in Ezechiël 38 voorzegde Gog/Magog oorlog dezelfde zal zijn als de laatste slag bij 'Armageddon'.



Ook VS levert wapens aan moslimlanden

De Russische wapenleveranties aan Iran, Syrië en inmiddels ook Egypte staan buiten kijf, maar maakt dat Rusland meteen de Bijbelse 'Gog' die Israël zal aanvallen? De Verenigde Staten leveren al jaren voor miljarden aan wapens aan Saudi Arabië, be belangrijkste verspreider van de fundamentalistische islam en tevens één van de grootste sponsors van het moslimterrorisme.

Tijdens de Koude Oorlog voorzag de Amerika de mujahideen in Afghanistan van wapens, waarmee ze tegen de Russen vochten. Daarmee creëerden Washington de Taliban, die zich zoals bekend later tegen hun 'weldoeners' keerden toen de VS na '9/11' het land binnenviel. Enkele jaren eerder had president Jimmy Carter de Shah van Iran laten vallen, waardoor de weg werd vrijgemaakt voor Ayatollah Khomeini, die van Iran een streng islamistische staat maakte.

Niet Rusland, maar de VS dwong Israël

Het was de VS dat Israël dwong zich terug te trekken uit Gaza en Palestijnse 'verkiezingen' toe te laten, met de terreurstaat 'Hamastan' als resultaat. Het was de VS dat Israël opdroeg het toen overwegend christelijk Libanon te verlaten, waarna het land werd overgenomen door het moslimterreurleger van het door Iran aangestuurde Hezbollah.

Als steun en wapenleveranties aan anti-Israëlische islamisten en landen inderdaad zouden bepalen wie 'Gog uit Magog' is, dan komt Amerika dus minstens zo sterk in aanmerking als Rusland. Dit soort indirect bewijs zegt dus niets. Toen Rusland aanvankelijk een verdrag sloot met Hitler-Duitsland, dachten veel christenen dat Hitler de antichrist was. Maar toen Hitler Stalin bedroog, vochten de Russen juist tégen de Nazi's.

Vele foutieve antichristen

Als veel Bijbeluitleggers het toen al compleet mis bleken te hebben, kan dat dan in onze tijd dan ook het geval zijn? Hoe vaak hebben we de identiteit van 'de antichrist' en diens 'valse profeet' al in honderden artikelen 'bewezen' zien worden, en bleken de aangewezen personen -Bush, Blair, Benedictus, noem ze maar op- het uiteindelijk toch niet te zijn?

Toen de communistische Sovjet Unie uit elkaar viel en veel algemeen aanvaarde eindtijdtheorieën de prullenbak in konden, vormden de zuidelijke, overwegend islamitische voormalige Sovjetrepublieken hun eigen 'gemenebest van onafhankelijke staten'. Bijna niet één profetie-'expert' is opgevallen dat al deze landen in de Bijbel bij hun oorspronkelijke namen worden genoemd als de bondgenoten die deel zullen nemen aan de Gog/Magog aanval op Israël.

Niet Rusland, maar Klein Azië / Turkije

De respectabele historicus Rawlinson wees erop dat de Scythen ten zuiden van het huidige Rusland woonden, in de huidige, voornamelijk islamitische republieken. Rawlinson erkende dat het Bijbelse 'Meschech' de voorloper is van de 'Moschi', maar wees de theorie dat 'Moskou' hiervan is afgeleid resoluut van de hand. Volgens hem berust de gelijkenis tussen de namen op puur toeval, en is er geen enkel historisch bewijs dat 'Moschi' het latere Moskou werd.

Vermaarde historici uit de oudheid, zoals Josephus, Philo, Hippolytus, Pliny, Maimonides en Hesiodus, plaatsten de Scythen ten zuiden van Rusland in Klein Azië, het huidige Turkije. In een groot aantal gezaghebbende Bijbelencyclopedieën en -atlassen worden zowel Magog, Mesek, Tubal, Gomer als Beth Togarma -allen in de Bijbel genoemde landen die in de eindtijd Israël zullen aanvallen- in Klein Azië geplaatst, om precies te zijn de (moslim)landen en republieken ten zuiden van Rusland, zoals Turkije, Oezbekistan, Kazachstan, Turkmenistan, Azerbeidjan, Turkestan en Tsjetsjenië.

Maar ook de Bijbel zelf geeft een niet te missen aanwijzing: als Ezechiël 38 naast hoofdstuk 30 wordt gelegd, vinden we 'Kush', 'Put' en 'Lydië'. Lydië is beslist niet Rusland, maar omvatte het hele westelijke deel van het huidige Turkije.

Uit de 'zijden' van het noorden

Sommigen proberen de genoemde gebieden alsnog op Rusland toe te passen, omdat in vers 6 en 15 staat dat de invasiemacht 'uit het uiterste noorden' (/ 'ver in het noorden') afkomstig is. Dat is echter niet wat er in de grondtekst staat. De oorspronkelijke Statenvertaling uit 1637 vertaalt deze tekst correct met 'de zijden van 't noorden' (KJV: 'quarters' en 'parts'), m.a.w. grenzend aan het noorden.

Magog is niet Rusland

De foute 'Magog = Rusland' theorie komt voort uit de Scofield Studiebijbel, waarin Mesek en Tubal zonder gedegen historische onderbouwing worden geïdentificeerd als de Russische steden Moskou en Tobolsk. Deze uitleg werd later gepopulariseerd door Hal Lindsey en Tim LaHaye, en is uitsluitend gebaseerd op de klankovereenkomst tussen woorden uit twee totaal verschillende talen, het oude Hebreeuws en een vroege vorm van het Scandinavisch.

Gog bevindt zich volgens de Bijbel in Magog, en is de heerser ('prins') van Mesek en Tubal, waar de Moschi/Mushki en Tubalu/Tibareni volken leefden. Dit gebied bevond zich voornamelijk ten zuiden van de Zwarte Zee en Kaspische Zee, dus niet in het huidige Rusland. Bedacht moet worden dat de Bijbel hier enkel de gebieden aangeeft vanwaar de invasie zal komen. Er is dan ook geen enkele noodzaak om de eventuele migratie van delen van deze volken verder naar het noorden, die in de loop van vele honderden jaren zou hebben plaatsgevonden, in ogenschouw te nemen.

Gog/Magog = Armageddon *

De tweede grote vergissing die in de meeste populaire boeken over de eindtijd wordt gemaakt is het loskoppelen van de Gog/Magog oorlog van 'Armageddon'. Dat wordt gedaan om een andere, al evenmin kloppende theorie overeind te houden, namelijk dat 'de antichrist' uit de EU zal komen, en Europa het rijk van 'het beest' is. In Ezechiël zou dan de Russisch-islamitische (Iraanse) aanval op Israël worden beschreven. Deze oorlog zou daarom enige tijd vóór 'Armageddon' plaatsvinden.

Groot probleem met deze theorie is dat de landen en gebieden die in de hoofdstukken 38 en 39 worden beschreven, vandaag de dag allemaal islamitisch zijn. Het enige echte houvast voor de 'Europese antichrist' haalt men uit Daniël 9, waarin staat dat hij voortkomt uit het volk dat de Tempel zou verwoesten. De redenatie is: dit waren de Romeinen, 'dus' komt de antichrist uit Europa.

Legioen van Syriërs en Arabieren verwoestte Tempel

Letterlijk staat er in 9:26: 'het volk (KJV: the people) van de vorst die komen zal'. De Joodse Tempel werd in het jaar 70 verwoest door het 10e Romeinse legioen, dat was gestationeerd in Antiochië. De meeste soldaten waren afkomstig uit de volken in en rondom Antiochië, en dat waren voornamelijk Syriërs en Arabieren. Antiochië bevond zich in het zuidoosten van Turkije, dus niet in Europa.

Javan = Turkije

In Zacharia 9:13 wordt Javan (Hebreeuws) de hoofdrolspeler genoemd in de laatste aanval op Israël. Javan werd abusievelijk vertaald met 'Griekenland', omdat er Ionië mee bedoeld werd. In de oudheid bevond Ionië bevond zich echter in Turkije (zie bijvoorbeeld Wikipedia), pal naast het eerder genoemde Lydië.

(Bovendien wordt Javan in Genesis 10 en 1 Kronieken 1 in één adem genoemd met Gomer, Magog en Mesek).

Oorlog gestopt door Wederkomst

De gebeurtenissen in Zacharia 9 kunnen niet over een oorlog het verleden gaan, omdat vers 14 duidelijk stelt dat 'de Here hun verschijnen' zal (KJV: 'shall be seen' = zal gezien worden). Met andere woorden: deze oorlog zal worden gestopt door de zichtbare Wederkomst van de Messias.

Eindtijdoorlog Rusland - Turks-islamitisch verbond

In Daniël 11:44-45 staat dat het leger van de antichrist (Turkije & islamitische bondgenoten) zal schrikken van 'geruchten uit het oosten en noorden'. (Als dit antichristelijk leger uit Rusland uit zou komen, wat ligt er dan nóg noordelijker? Niets! Europa ligt vanuit Israël en het Midden Oosten gezien naar het westen en wordt daarom 'het Westen' genoemd). De enige sterke macht ten noorden van Turkije is Rusland.

De geschiedenis zal zich herhalen. Rusland en Turkije zullen opnieuw een oorlog met elkaar uitvechten, en volgens de Bijbel zal Rusland winnen. De Turks-islamitische invasiemacht zal 'aan zijn einde komen, zonder dat iemand hem helpt' (vs. 45).

Wordt vervolgd


* In deel 3 nader onderbouwd.



Xander

(1) Shoebat (deel 3)

[b]New-York Escort: [url=https://nuru-massage-ny.com]body to body massage girl[/url][/b]

We greet you! Our firm those who make your privacy daily life much easier . Our salon that gives you massage .

Distinctive characteristic our Aromatherapy salon is not an enforced setting. We create groups in a social network to promote.
Ready to provide for you try any type massage methods soon. Our employees looking forward to client in our SPA.

[b][url=https://eco-corporation.ru]Септик самара под ключ цена[/url][/b]

Наша международная компания занимается не только лишь проектированием и сборкой, профессионалы дополнительно делают последующее сопровождение автономной канализации.
Высококачественное сопровождение
Для вас мы предлагаем высококлассные сервис по монтажу автономной канализации под ключ, владеем исключительной методикой и частным подходом к работе.
Септики - это несложная сборка с специфической конструкцией перелива, фильтрации и сложной электроникой
Обеспечиваем лучший завершающий результат

Hel, fictie of werkelijkheid?
25-05-2010 door Joop Neven

Bijbelstudie gehouden op 19-11-2008

Om tot en goed verstaan van dit onderwerp te komen is het goed om eerst een korte inleiding te geven over het woord “eeuwigheid” Een term die in de bijbel veelvuldig voorkomt en zeer verschillend vertaald wordt. Het Griekse woord dat veelal vertaald wordt met “eeuwigheid “is “aioon”. In de meeste Bijbelvertalingen wordt dikwijls gesproken over “eeuwigheid” en “eeuwigheden”. Wat het N.T. betreft is dit de weergave van het Griekse woord “aioon”. Wanneer dit Griekse woord consequent zou zijn weergeven met “aioon” of “eeuw”, zou daarmee heel veel misverstand kunnen voorkomen. In plaats daarvan vertaalt men “aioon”de ene keer met “eeuw”en de andere keer met “eeuwigheid”. Tussen beide vertaalwoorden zit namelijk een wereld van verschil en kunnen dus nooit als vertaling dienen van één Grieks woord.

Ontdek hoe ongerijmd het woord “eeuwigheid”is als vertaling van “aioon”

1Kor.2 vers 7 – voor de aionen {= vóór de eeuwigheden?}

Hebreeën 1 vers 2 - de aionen gemaakt {= de eeuwigheden gemaakt?}

Efeze 2 vers 2 – de aioon van deze wereld {=de eeuwigheid van deze wereld?}

Mattheüs 28 vers 20 - het einde van de aioon {=het einde van de eeuwigheid?}

Lucas 18 vers 30 – de toekomende aioon {=de toekomende eeuwigheid?}

Efeze 2 vers 7 – de komende aionen {= de komende eeuwigheden?}

Openbaring 11 vers 15 – de aionen der aionen {= de eeuwigheden der eeuwigheden?}

Hebreeén 9 vers 26 – de voleinding der aionen {= de voleinding der eeuwigheden?}

Galaten 1 vers 4 waar staat dat we in de tegenwoordige boze eeuw leven

Efeze 3 vers 11. “naar het eeuwig voornemen” Lett: het voornemen van de Plan der eeuwen

Conclusie: aionen hebben een begin en een einde

Daarom is “eeuwigheid” geen correct vertaalwoord van “aioon” beter is om te vertalen met tijdperk of bedeling.

Nu een paar teksten waaruit blijkt dat “eeuwig”niet eindeloos is

Een eeuwig verbond Lev.24 vers 8 —- toch komt er een nieuw verbond voor in de plaats Jer.31vers31-34

De aarde staat voor eeuwig Pred.1 vers 4—en toch gaat ze voorbij Matth.24 vers 35

Het Aäronitisch priesterschap is voor eeuwig—maar ook eindeloos Openb.21 vers 22

Voor eeuwig slaaf Exodus 21 vers 6— maar ook eindeloos?

Eeuwige woesternij in Jeruzalem Jes.32 vrs14—totdat over hen uitgesport wordt Geest uit den hoge Jes.32 vers 15

Eeuwige smaad over Israël Jer.23 vers 40—maar eens zal aan de smaad niet meer gedacht worden Jes.54 vers 4

Eeuwig vuur over de steden van Sodom Judas 7—en toch zullen deze steden eens terug keren naar hun vorige staat Ezech.16 vers 55

eeuwige slaap Jer.51 vers 39 en 57— en toch: allen die in de graven zijn, zullen eens ontwaken Joh.5 vers 28. Christus regeert voor eeuwig Openb.11 vers 15– TOTDAT….lees 1Kor.15 vers 24,25,28

m.a.w. eeuwig is niet eindeloos.

Jesaja 32:14, 15 De St.V. vertaalt correct: “Ofel en de wachttorens zullen tot spelonken zijn tot in der eeuwigheid…totdat over ons uitgestort wordt de Geest uit

de hoge”. “Tot in der eeuwigheid” kent een “totdat” en dus een einde!

De N.V. vertaalt met “voor altijd…totdat”.

Een nooit eindigende eeuwigheid

Wat zegt het Nieuwe Testament zegt over eeuwig, eeuw en eeuwigheid. Soms vertaalde men met “eeuw”, soms met “eeuwig” en soms zelfs met “wereld”. En zo loop je als bijbellezer toch gauw de kans op het verkeerde been te worden gezet. Bij “eeuw” denkt men aan een periode van meestal honderd jaar. Eeuwigheid doet denken aan wat nooit is begonnen en ook nooit zal eindigen. De vertaling van “aioon” met “wereld” is zonder meer misleidend, omdat het Griekse woord voor wereld “kosmos” is. Men zou kunnen kiezen voor het onvertaald laten van het woord “aioon”. De vertalers hebben vaak de voorkeur gegeven aan het woord “eeuw”. Dan moeten we natuurlijk de gedachte loslaten, dat zo’n eeuw honderd jaar duren zal. Het bijvoeglijk naamwoord “aionios” vertalen we dan met “eeuwig”, zoals dat in de meeste vertalingen ook gebeurt. Zouden we vertalen met “eeuwigheid” dan zitten we weer met het probleem, dat men daarbij denkt aan eindeloosheid.

De hel

In het ‘Oude Testament’ vinden we vele expliciete uitspraken over de toestand der doden. Het ‘Oude Testament’ geeft hierover een unaniem getuigenis. “Het dodenrijk looft U niet”. “De doden weten niets”. “Niet de doden zullen de HERE loven”. “Er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk”. Zie Jesaja 38 vers 18, Prediker 9 vers 5, Psalm 115 vers 17, Prediker 9 vers 10. Heel bijzonder is dat er bij de zondeval in Gen.3 nooit over de hel gesproken wordt als een altijd durende straf. Wel lezen we van een straf Lees maar in Gen.3 vers 16-19. wel een straf maar geen eindeloze hel

Kain en Abel

Gen.4 vers 10 gaat over het oordeel van Kain en de inhoud van de straf lezen we in Gen.4 vers 12, niets lezen we over een eindeloze hel. Heel bijzonder is dat er in het O.T niet gesproken wordt over een eindeloze straf. Maar toen kwam Jezus. Voordat de Heer er was, was er geen eindeloze pijniging, toen Hij kwam introduceerde Hij een eindeloze hel. Hij kwam als Redder, maar voor het grootste deel van de mensheid was het de slechtste boodschap die je kon bedenken, volgens de traditie dan. Hemel of hel of…. hebben we de boodschap van Jezus niet goed begrepen.

Het woord “hel” in het O.T. komt in de St.V 25x voor in de NBG niet één keer. In het Hebr staat er “sheol” wat helen, verbergen-verborgen betekent, in de zin van “een kuil in de grond die overdekt is “ een graf dus.. Ons woord “hel” betekent oorspronkelijk “verbergen”.Een paar teksten waar “sheol”voorkomt Pred. 9 vers 10 Ps.139 vers 8{St.V vertaald “hel”} Ps.16 vers 10, (St.V vertaald “hel”}waar de NBG het vertaald met dodenrrijk.

Gehenna

Gehenna is een Grieks woord dat in het Nederlands wordt vertaald als hel, is afgeleid van de naam van het smalle, rotsachtige Dal van Hinnom (het dal van de zonen van Hinnom), ten zuiden van Jeruzalem. Tijdens het koningschap van Salomo werd in de vallei Moloch vereerd met het brengen van kinderoffers onder zang en dans. (1 Koningen 11:7). Het betrof hier eerstgeboren kinderen die levend in het vuur werden geworpen. In de Bijbel werd dit een gruwel genoemd en werd gezegd dat de Heer woedend werd op Salomo en hem vervloekte. Om die reden werd het later de plaats waar vuilnis werd verbrand. Afval, vuil en lijken van dieren en verachte misdadigers werden geworpen in het vuur van gehenna, ofwel het Dal van Hinnom. Gewoonlijk werd al wat in dit dal werd geworpen door vuur vernietigd, volledig opgebrand. Het vuur werd dag en nacht brandend gehouden met behulp van fosfor en de geur was van verre te ruiken. De plaats wordt op verschillende plekken in het O.T genoemd. In 2 Kronieken 28:3; 33:6 wordt vermeld dat de latere koningen Achaz en Manasse daar hun zonen hadden geofferd en komt ook voor in Jeremia 7:31; 19:2-6; 32:35 waar de HEER herhaalde dat hij wat daar had plaatsgevonden nooit geboden, nooit gezegd en nooit gewild had. Tijdens het bewind van koning Josia werd de verering van Moloch (Moloch is een god uit de oudheid, die kinderoffers wilde. Die kinderoffers haalden niet veel uit en daarom wordt iets waar veel energie in wordt gestoken zonder enig resultaat ook wel moloch genoemd) verboden en liet hij de offerplaats Tofet ontwijdden (2 Koningen 23:10).

Geen bijbelgeleerde zal eraan twijfelen: Gehenna is het dal van Hinnom. Wel vraag je je af, waarom vertalers dat woord “Gehenna” hebben vertaald met “hel”. Immers als de bijbellezer hoort of leest van de hel, denkt hij meestal niet aan dat dal bij Jeruzalem. Gehenna is een naam, die een bepaalde plaats aanduidt. En omdat de vertalers ook plaatsnamen zoals Golgotha en de Jordaan niet vertaalden, had ook Gehenna beter onvertaald kunnen blijven. In een groot aantal passages in het Nieuwe Testament waar wij het woord “hel” aantreffen, is het oorspronkelijke Griekse woord niet gehenna. Vaak is het hades, dat helemaal niet op vuur slaat, maar de betekenis heeft van graf, een kuil in de grond. De vertalers hebben echter de twee volkomen verschillende betekenissen van deze woorden door elkaar gehaald en verduisterd door ze te vertalen met hetzelfde woord “hel”.
Laten wij dit nader bestuderen.
Lukas 12:5 Ik zal u tonen, wie gij vrezen moet. Vreest Hem, die, nadat Hij gedood heeft, macht heeft om in de hel te werpen. Voorwaar, Ik zeg u, vreest Hem!
Als wij het oorspronkelijke Griekse woord dat hier met “hel” is vertaald opzoeken, ontdekken wij dat het gehenna is. En gehenna was de plaats waar lijken werden gedeponeerd om te worden vernietigd door vuur!
Ditzelfde woord “hel” wordt in de Statenvertaling gebruikt in Handelingen 2:31.
Handelingen 2:31 Zo heeft hij, dit voorziende, gesproken van de opstanding van Christus, dat Zijn ziel niet is verlaten in de hel, noch Zijn vlees verderving heeft gezien.
Het oorspronkelijke Griekse woord dat in dit vers met “hel” is vertaald is hades. Hades betekent het graf, zoals het gebruik in dit vers duidelijk aantoont! In de NBG-vertaling staat dan ook het dodenrijk.
Wij kunnen nu dus duidelijk zien dat het woord ‘hel’ verschillende betekenissen kan hebben! Daarom moeten wij, wanneer wij in het Nieuwe Testament het woord “hel” tegenkomen, deze beide sterk verschillende betekenissen in gedachten houden en zorgvuldig aan de hand van de context vaststellen of het betrekking heeft op vernietiging door vuur of op het graf waar de doden begraven liggen.

De apostelen over de hel

Als je je afvraagt, waarom de apostelen nooit over de hel spraken of schreven, dan moet je bedenken, dat zij (en dan vooral Paulus) zich richtten tot de niet-Joden, die immers van een Gehenna bij Jeruzalem geen weet hadden. Stel je toch voor, dat Paulus in Athene tot zijn hoorders had gezegd, dat ze eeuwig in Gehenna zouden branden, als ze niet tot geloof in de Here Jezus zouden komen. De Atheners zouden elkaar hebben aangekeken en hebben gezegd: “Waar praat die man over? Wat is toch dat Gehenna?” De Joden evenwel kenden Gehenna als een plek bij Jeruzalem, waar ze niet graag in de buurt kwamen. Zij kenden hun profeten, die spraken van een Koninkrijk, waar gerechtigheid zou heersen, en waar ongehoorzame gestraft zouden worden. Vandaar dat de Here Jezus enkele keren dreigend over die plaats kon spreken zonder dat Hij werd misverstaan. Immers Hij heeft toch zelf gezegd, dat Hij slechts gezonden was tot de verloren schapen van het huis van Israël en beval zijn discipelen niet af te wijken op een weg naar heidenen. (Mattheüs 10:6 en 15:24). Hoe kon Hij dat bevelen, als die heidenen na hun dood terecht zouden komen in de altijddurende rampzaligheid van dat Gehenna? Zouden die heidenen dan ook niet moeten worden gewaarschuwd voor die plaats van ellende? Als je de betekenis van Gehenna/de hel uit het oog verliest en je geeft die plaats de betekenis, die de traditie eraan geeft, dan is het onmogelijk te verklaren, dat de apostelen de hel in toespraken en brieven nooit hebben genoemd!!

Het dal in het duizendjarig vrederijk

Veel wordt ons duidelijk als we kennis nemen van het laatste vers van het boek Jesaja 66 “Zij zullen uitgaan en de lijken aanschouwen der mannen, die van Mij afvallig zijn geworden; want hun worm zal niet sterven en hun vuur niet uitdoven en zij zullen voor al wat leeft een afgrijzen wezen.” In het vers dat hieraan voorafgaat (vers 23) wordt geprofeteerd, dat al wat leeft zich voor de Here zal neerbuigen. Dat zal dan gebeuren in de toekomende eeuw, in het Messiaanse Rijk. De levenden zullen die lijken aanschouwen. Er komt dus een tijd, waarin dit woord vervuld zal worden: mensen zullen dode lichamen zien, daar, waar het vuur niet zal doven en de worm niet sterft. Leg nu naast dit woord uit Jesaja het woord van Jezus: “En indien uw oog u tot zonde zou verleiden, ruk het uit. Het is beter dat gij met één oog het Koninkrijk Gods binnengaat, dan dat gij met twee ogen in de hel geworpen wordt, waar hun worm niet sterft en het vuur niet wordt uitgeblust.” (Markus 9:47). Waaraan heeft Hij gedacht, toen Hij deze woorden sprak? Er is geen twijfel mogelijk, dat de Heiland hier refereert aan o.a Jesaja 66. Hij kende de Schriften door en door en spreekt dan over de plaats waar dat vuur brandt en die wormen rondkruipen en noemt die plaats de hel, het gehenna!! Dit duidelijke Bijbelwoord spreekt toch niet van zielen, die in vlammen liggen, smartelijk lijden en nooit doodgaan. Het gaat over verterende lijken in een dal bij Jeruzalem. En als we dat inzien, dan wordt ons ook duidelijk, dat die hel/dat gehenna er eenmaal niet meer zijn zal.

Vuur

“…want gij hebt een vuur ontstoken in mijn toorn, dat aldoor zal branden…” “Maar indien gij niet naar Mij hoort om de sabbatdag te heiligen en op de sabbatdag geen last te dragen en binnen te komen door de poorten van Jeruzalem, dan zal Ik een vuur ontsteken in zijn poorten, dat de paleizen van Jeruzalem zal verteren, zonder te worden geblust.” (Jeremia 17:5 en 27). En Ezechiël 20:47 spreekt van een laaiende vlam, die niet zal uitdoven. Geen uitlegger van het Woord zal beweren, dat deze woorden betrekking hebben op de hel van onze traditie. Het zijn woorden van oordeel over het afvallige Israël. Al in 2 Koningen 22:18 zegt de Here al tot Jeruzalem, dat zijn gramschap over die stad zal ontbranden, zonder geblust te worden. Dat is dat onuitblusbaar vuur: dat oordeel, de ballingschap. Maar is dat het laatste woord, dat de Here tot Jeruzalem heeft gesproken? Zal Hij de stad niet in heerlijkheid herstellen, als Israël zal zeggen: “Gezegend is Hij, die komt in de naam des Heren.”? Zal dat vuur dan niet doven? Is het niet altijd vuur, dat niet ophoudt te branden, totdat alles, wat zonde is, is verteerd? Vuur, dat door mensen niet te blussen is, zoals de wegen van God voor mensen niet na te speuren zijn en Gods gedachten niet te doorgronden. (Romeinen 11:33) Maar God zelf in zijn grote genade weet dat vuur te blussen, zoals hij ook een voorgoed gekromde rug zal rechten, als gans Israël zalig worden zal. (Romeinen 11:10 en 26)

Laten we niet vergeten, dat de Here Jezus zijn bijbel – dat was uiteraard het Oude Testament – niet gelezen heeft als een boodschap van wanhoop, maar van hoop op en verwachting van herstel, niet alleen van Jeruzalem, maar ook van Sodom en Gomorra. En als Hij spreekt van “eeuwig vuur” en van “hellevuur” (Mattheüs 18:8, 9), dan is het eenvoudig om na te gaan, gebruik makend van een concordantie, wat toch de betekenis van “eeuwig vuur” in Gods Woord is. We komen dan die uitdrukking tegen als de apostel Judas schrijft over Sodom en Gomorra: “…die daar liggen als voorbeeld onder een straf van eeuwig vuur.” (Judas 7). Hebben we voldoende kennis genomen van de hoofdstukken over beide steden, dan weten we dat eeuwig vuur niet te blussen is door ons mensen, maar dat God het op zijn tijd laat doven. Sodom, dochter van Jeruzalem,!! (Ezechiël 16 vers 53-55}. Die worm, die niet sterft, vinden we alleen in Jesaja 66:24 en in Markus 9. Dat beest wordt dan in één adem genoemd met dat onuitblusbaar, eeuwig vuur, waarvan we weten dat het ooit doven zal. Het ligt voor de hand, dat het niet meevalt voor christenen, die willen vasthouden aan de leer van de traditie, om te geloven, dat Jesaja 66:24 niet een beschrijving is van het bestaan in de traditionele “hel”. Toch mag het ons verblijden, want je moet er toch niet aan denken, dat de lijken in vuur en aangevreten door maden er nog zouden zijn, als God alles in allen zijn zal. En dat er dan mensen komen om naar die ellende te kijken!

Eeuwige straf en eeuwig leven

Maar als de eeuwige straf ooit ophoudt, zal dan ook het eeuwige leven ooit eindigen? In Mattheüs 25:46 lezen we toch: “Dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwige leven”. Dit woord wordt vooral in stelling gebracht om de leer van de nooit eindigende treurnis in de hel te ondersteunen. Het is de voornaamste zuil, waarop dat dogma rust. De redenering is dan: “Als het eeuwige leven nooit ophoudt, dan zal ook de eeuwige straf nooit ophouden” en omgekeerd: “Als de eeuwige straf eenmaal eindigt, dan zal ook het eeuwige leven eenmaal eindigen”. Zouden we niet geloven in een eeuwige hellestraf, dan zou ook het geloof in een eeuwig hemelleven niet meer kunnen standhouden. Dit is een redenering en er is niets tegen redeneren. Maar als de conclusie niet in overeenstemming is met zoveel bijbelwoorden, die zeggen, dat God niet eindeloos zal doorgaan met toornen (in o.a. Klaagliederen 3:31-33), dan is er iets goed mis. Gods Woord spreekt zich nooit tegen. Hier een aantal teksten uit de Schriften, die spreken van God, die toornt maar ook van ophouden weet. We zagen dat het woord “eeuwig” meestal niet de betekenis heeft van altijddurend. En als we dat weten, hoe behoedzaam moeten we dan zijn bij onze uitleg, als we ons bezig houden met de eeuwige straf. Wat hangt daar veel van af!

Toorn tot het einde

“Eeuwige straf”. Lees dat woord in de context van de hele bijbel, die spreekt van toorn, jawel, maar dan tot het einde. (1 Tessalonicenzen 2:16) En dat einde zal er zijn , als Christus het koningschap aan zijn Vader overdraagt. (1 Korinte 15:24)

En nu een vraag, die waarschijnlijk even moeilijk te verwerken zal zijn: Betekent de uitdrukking “eeuwig leven” in Mattheüs 25:46 wel eindeloos leven?

Natuurlijk zal het leven met God nooit eindigen, maar dat wordt niet uitgedrukt door het woord “eeuwig”. De bijbel blijkt duidelijk antwoord te geven op de vraag, wat er bedoeld wordt met “eeuwig leven”. Het woord “eeuwig” duidt hier op het wanneer van het eeuwige leven. In Lukas 18: 30 lezen we deze woorden van de Heiland: “Voorwaar, Ik zeg u, er is niemand, die huis of vrouw of broeders of ouders of kinderen heeft prijsgegeven om het Koninkrijk Gods, of hij zal vele malen meer ontvangen in deze tijd en in de toekomende eeuw het eeuwige leven.”

Maar wat is dan eeuwig leven?

Natuurlijk hebben de gelovigen in Jezus Christus eeuwig leven. We weten dat van de Koning zelf, die in Johannes 17:3 zegt: “Dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt”. Uit deze woorden maken we op, dat eeuwig leven ook hier niet de betekenis heeft van eindeloos leven, maar veeleer met de kwaliteit van het leven: God en Jezus Christus kennen. En dat leven is een leven, waarin de kinderen van God een steeds groeiende kennis mogen verkrijgen van de breedte en lengte en hoogte en diepte en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat. (Efeze 3:19). Dat eeuwige leven, dat nu in onvolmaaktheid gekend wordt, wekt een sterk verlangen naar de toekomende eeuw, waarin we pas werkelijk zullen vervuld worden tot alle volheid Gods. (Efeze 3:19). Natuurlijk hebben gelovigen in Christus Jezus nu al deel aan het eeuwige leven, maar het zal pas ten volle gekend en genoten worden in de eeuw, die nog in de toekomst ligt en waarin de schepping niet meer aan de vruchteloosheid zal zijn onderworpen. Vandaar dat de bijbel spreekt van de hoop van het eeuwige leven in Titus 1:2

het vertrouwen ten eeuwigen leven

(1 Timotheüs 1:16), waardoor zij zich een vaste grondslag voor de toekomst verzekeren om het ware leven te grijpen. 1 Johannes 2:25 zegt: “Dit is de belofte die Hijzelf ons beloofd heeft: het eeuwige leven”.

“die een ieder vergelden zal naar zijn werken; hun, die in het goeddoen volhardende, heerlijkheid, eer en onvergankelijkheid zoeken, het eeuwige leven.” (Romeinen 2:7). “wie op de akker van de Geest zaait, zal uit de Geest eeuwig leven oogsten. (Galaten 6:8) O.a. uit deze woorden blijkt, dat we dus het eeuwige leven hebben in de belofte en in de verwachting, maar dat de volle beleving er pas zijn zal in de toekomende eeuw. En de mensen, die aan die eeuwige straf deel hebben, zullen in die eeuw verlorenheid kennen. (De eerste keer, dat er in de bijbel gesproken wordt van eeuwig leven, is in Daniël 12:2 en vangt dat leven aan bij de opstanding uit de doden.)

Ja, maar zal dan ook het eeuwige leven tot een einde komen? Eeuwig leven eindigt als die toekomende eeuw voorbij is. Maar het leven van Gods kinderen eindigt daarmee niet. Dat leven, zegt de Schrift is onvergankelijk en onverwelkelijk en kent daarom geen einde. Als straks de dood er niet meer zal zijn, ja teniet is gedaan, zal er alleen nog maar leven zijn, werkelijk alleen nog maar leven. Hoezo dan zouden de kinderen van God hun leven verliezen? Bedenk: straks als de dood teniet is gedaan, zal de vraag klinken : ”Dood, waar is je overwinning?” Die vraag staat in 1 Korinte 15:55. En het is meer dan zeker, dat de dood dan niet zal kunnen antwoorden: “Ik heb er in de loop van de eeuwen miljarden in mijn greep gekregen en die zal ik ook nooit meer prijsgeven. Ze zijn van mij en ik trek ze mee de hel in, waaruit ze nooit meer zullen ontkomen. En dat is mijn overwinning”. Stel je toch voor, dat de dood met verreweg de grootste buit zou gaan strijken! Miljoenen gered, maar miljarden verloren! De Redder der wereld, Hij zou alles hebben geprobeerd, om werkelijk Redder van de wereld te zijn, maar aan het einde van de eeuwen zou blijken, dat Hij slechts in staat was geweest enigen te redden. Maar onthoud dit: God probeert nooit iets! Hij doet geen pogingen mensen te redden. God redt mensen, ja Hij zal blijken te zijn de Redder van alle mensen. (1Timoteüs 4:10). Als de bijbel ons wil zeggen, dat ons leven in Christus nooit eindigen zal, dan spreekt het Woord niet van eeuwig, maar van onvergankelijk leven en een onverwelkelijke erfenis. Het eeuwige leven eindigt, als de toekomende eeuw voorbij is, waarna het onvergankelijke leven in nog groter heerlijkheid voortgaat. Klaas Goverts zei eens; God heeft geen prullenbak. De pottenbakker zal steeds opnieuw beginnen, om uiteindelijk het volmaakte te verkrijgen

Een prachtige tekst is Klaagliederen 3 vers 31: “Want niet voor eeuwig verstoot de Here. Want als Hij bedroefd heeft, ontfermt Hij Zich naar de grootheid van zijn gunstbewijzen”.

“Want Ik zal niet altoos twisten noch voor eeuwig toornig zijn, anders zou de geest voor mijn aangezicht bezwijken, terwijl Ik toch zelf de levensadem heb gegeven” {Jesaja 57 vers 16}.

Olieoorlog? Gökhan Erem
De olieprijs staat weer hoog en velen hebben daartoe de verklaring gevonden in de schermutselingen in Irak en Syrië. Logisch dat de koersen stijgen nu de verschillende olievelden daar tot oorlogsgebied zijn verklaard wordt dan gezegd. Maar dat is toch al een aantal decennia zo? Volgens mij is het nooit anders geweest maar toch is het nieuws en schijnbaar verrassen genoeg om de olieprijs te doen stijgen.

Het is zelfs zo groot nieuws dat de koersen van olie tot hoogtes zijn gestegen die we een driekwart jaar geleden niet hebben gezien. Huh? Zo kort geleden nog maar? Dat valt dus wel mee. Wat ik het echte nieuws vond op dit gebied is dat de VS zich met Irak dreigt te gaan bemoeien. Ok, dat is ook niet echt verrassend. Maar wat dan wel echt verrassend is aangaande dit onderwerp is dat Iran troepen gaat sturen, en wel 150 man! Het moet niet veel gekker worden denk ik dan zoals ik vaker doe.

Het lijkt me niet dat deze landen zich met de lokale wisseling van de wacht gaan bemoeien ten einde de oliekoersen te doen dalen. Zeker Iran niet, maar goed het is het nieuws en het is dan schijnbaar de aanleiding om de koersen te doen stijgen. Dat geldt dan voor deze week.

Daarnaast is dit het beeld dat de koersen op de langere termijn ten toon spreiden. Met en zonder toegenomen en afgenomen spanningen, met en zonder dreiging van Iran als kernmacht Onder invloed van alle dreiging en alle opluchting is dit beeld ontstaan.


Foto: Eigen afbeelding


Zoals mijn collega en ik tijdens verschillende lezingen en cursussen op simpele en vaak ontnuchterende wijze plegen te analyseren geldt hierbij ook de centrale vraag, “Wat is de hoofdrichting van de koersvorming over een langere periode?”

Het antwoord hierop is van groot belang, want door deze vraag goed te beantwoorden is het merendeel van het werk al gedaan. Dat lijkt moeilijk te beantwoorden en is dat ook zonder grafiek maar wanneer we het koersverloop bezien is het nog veel moeilijker daar een fout in te maken. Wanneer de koersen van linksonder naar rechtsboven ontwikkelen geeft een blik op de grafiek het antwoord direct zelf. Zoals in deze grafiek geldt het is in een dergelijke situatie, zonder twijfel een stijgend verloop.

Wie deze grafiek had gezien had dus onmogelijk kunnen beweren dat de koersen aan het dalen waren. De kopers zijn per saldo over een langere periode altijd aan de winnende hand geweest en dat is ook nu niet anders.

Wat deze week wel aan nieuws brengt is dat onder invloed van deze schijnbaar verrassende ontwikkeling de verkopers meer zijn geweken dan in het recente verleden het geval is geweest. De dalende rode lijn die we sinds 2012 de koersen neerwaarts hebben zien begeleiden is geslecht waarmee nieuw terrein is ontstaan voor een stijging tot aan de $120 per barrel in Brent olie. Dat is het volgende mikpunt van prijsevenwicht in de koersen van Olie.

Daarmee is de hogere bodem in koersen over een lange periode gemeten een feit en kan de trend matigheid weer de kans krijgen. Daartoe is nodig dat de koersen de vorige top overstijgen die zich op het eerder genoemde prijsniveau bevindt.

Verrassend is het dus geenszins dat de koersen stijgen daar dit proces al tijden aan de gang is. De nieuwe redenen die zijn gevonden voor de stijging op de korte termijn in de afgelopen week zijn wel rijk aan gevolgen voor de langere termijn. Het ziet er naar uit dat de verkopende partijen zich verder terug trekken naar hogere niveaus en dat de kopers meer haast ontwikkelen onder de dreiging van meer onrust in de regio. Wie dat anders had ingeschat en had gerekend op een rustig vaarwater in de regio heeft net zo hard zitten snurken als degene die de stijging over de langere termijn niet had gezien.

Dan resten nog deze vragen, Wie is er gebaat bij enige rust in de regio? Wie is er gebaat bij lagere oliekoersen? De VS? Iran? Syrië? Turkije? In mijn beeld van de regio hebben alle betrokken partijen reden om de schermutselingen gaande te houden. Ieder zijn eigen reden, en net als altijd ten koste van de lokalen. Dat is toch niet heel veel anders dan het de afgelopen decennia het geval is geweest dacht ik zo. Heet echte nieuws zou zijn dat Nederland vanavond van Spanje zou winnen. Voor nu een prettig weekend.

Pragmatisme, Obama en de Bergdahl-ruil

11 juni 2014 - door Caroline Glick
()
Oorspronkelijk gepubliceerd door de Jerusalem Post.

De Amerikaanse president Barack Obama is een kunstenaar in politieke propaganda. Zowel zijn grootste bewonderaars en zijn meest luidruchtigste tegenstanders zijn het erover eens dat zijn vermogen om de publieke opinie te manipuleren zijns gelijke in de Amerikaanse politiek niet heeft vandaag de dag.

Dus hoe kunnen we het fiasco uitleggen dat dit besluit geworden is, namelijk om niet alleen de vijf hoge Talibanterroristen om te ruilen voor de US Army Sgt. Bowe Bergdahl, maar ook het besluit uit te leggen als door hem genomen bij de presentatie ervan aan het Amerikaanse volk, in een ceremonie met Bergdahl zijn ouders in de Rose Garden van het Witte Huis? Overduidelijk is Obama nu doorgeschoten. Hij maakte een misrekening in de publieke stemming.

Dit wordt duidelijk gemaakt door de directe kritiek op zijn daden, welke hij van de liberale media heeft ontvangen. Het was niet Fox News of National Review die zeiden dat Obama de wet brak, toen hij de ruil niet aan het Congres aankondigde, 30 dagen voorafgaand aan de uitvoering ervan.

Het waren CNN en NBC-Nieuws.

MSNBC-commentatoren bekritiseerde de ruil. En CNN interviewde Bergdahl's peloton met maten die de man beschuldigden van desertie, met velen die ook beweren dat hij samenwerkte met de vijand. Het was CNN dat de namen van de zes Amerikaanse soldaten doorgaf die omgekomen zijn bij hun poging om Bergdahl te redden van de Taliban.

Wat was het waardoor de Bergdahl-ruil de schaal liet doorslaan? Waarom is dit besluit verschillend van Obama's andere buitenlandse beleidsbeslissingen? Bijvoorbeeld, waarom is het publiek nu in rep en roer, terwijl het niet in rep en roer was over de nasleep van de aanval door de Jihad op onze gebouwen in Benghazi op 11 september 2012, waarbij de Amerikaanse ambassadeur Chris Stevens en drie andere Amerikanen werden vermoord? Politiek gezien is Obama ongedeerd naar voren gekomen uit alle mislukkingen op elk gebied waarin hij bezig is. Van Irak tot Iran, naar Syrië, naar Libië, naar Rusland en daarbuiten, heeft hij nog nooit dit soort van veroordeling meegemaakt over zijn bestuur waar hij nu onder lijdt. Politieke bondgenoten en media stonden altijd aan zijn zijde. Zij redeneerden altijd zijn mislukkingen weg.

Dus, wat verklaart nu het protest? Waarom zijn mensen zoals Senator Dianne Feinstein, die voorstander was van Obama's aanpassen aan het nucleaire Iran, nu ineens aan het steigeren over de Bergdahl-ruil? Er zijn drie aspecten in de Bergdahl-deal die zich onderscheiden van de rest van de Obama-blunders in het buitenlandse beleid.

Ten eerste werd de Bergdahl-deal uitgevoerd op een onwettige manier, en het Witte Huis erkende heel gemakkelijk dat het willens en wetens de wet heeft gebroken door het Congres niet te informeren 30 dagen voorafgaand aan de ruil. Deze brutale wetsovertreding door Obama maakte zijn trouwe bondgenoten in het Congres boos, die zoals Feinstein, werden beledigd door zijn gedrag.

Ten tweede startte Obama dit verhaal en verklaarde zich de enige verantwoordelijke achter deze ruil.

Obama hoefde niet de Bargdahl-ruil te maken als een verhaal over zijn buitenlands beleid. Hij wilde het. Zoals commentatoren hebben aangevoerd: als Obama gewoon het ministerie van defensie opdracht had gegeven om deze ruil met een persbericht aan te kondigen zou het verhaal waarschijnlijk niet meer dan de normale hoeveelheid controverse hebben veroorzaakt.

En waar Benghazi een verhaal was over jihadist-aanvallen, waar Obama aan de schandpaal werd genageld – en daarop werd verdedigd – over zijn antwoord op een daad van agressie geïnitieerd door Amerikaanse vijanden, heeft Obama de Bergdahl-ruil als zijn geesteskind gepresenteerd. Het is dus onmogelijk om iemand anders de schuld te geven voor deze stap, of het weg te wuiven.

Zoals de regering het zag, zou het voor de leider een goed verhaal zijn tegenover het publiek.

Obama geloofde uiteraard dat de Bergdahl-ruil hem zou helpen om zijn tegenstanders te overwinnen met hun kritiek over het veteranenschandaal van de regering en andere kwesties.

En dit is het waar hij faalde om het onbegrip van het Amerikaanse volk te begrijpen wat nu in het spel komt.

Het derde aspect van de ruil, wat zich onderscheidt van zijn andere mislukkingen in het buitenlands beleid, is het organiseren van de ceremonie in de Rose Garden, waardoor het een verhaal over hemzelf werd, Obama negeerde zijn aanhangers en de hulpmiddelen die in alle andere instanties werden gebruikt om zijn mislukkingen uit te leggen en zijn contraproductieve besluiten te rechtvaardigen.

Obama presenteerde zichzelf in dit geval als een niet-ideologische pragmaticus. Obama wist dat het publiek moe was van het buitenlandse beleid op basis van ideologie. George W. Bush verloor de publieke steun voor de oorlog in Irak en voor zijn buitenlands beleid van het brengen van meer vrijheid aan de islamitische wereld in het algemeen, toen zijn ideologisch geladen retoriek van het Amerikaanse exceptionalisme niet meer overeen kwam met de situatie ter plaatse.

Een jaar nadat Bush een einde verklaarde aan de belangrijke gevechten in Irak, kwam het beeld van Amerikaanse militairen die werden gelyncht in Fallujah, en het publiek verbitterde zich over het Amerikaanse exceptionalisme. In Obama hoopten ze het tegengif te hebben gevonden voor Bush – een man die beloofde de ideologie te vervangen met realistisch pragmatisme.

Maar in het verdere gebeuren bleek Obama zelfs meer gedreven te zijn door ideologie dan Bush ooit was. Obama is anti-Bush, niet omdat hij de Bush-ideologie verving door pragmatisme. Hij is anti-Bush omdat hij het belangrijke door Bush-gebaseerde buitenlandbeleid op Amerikaans exceptionalisme aanpaste op zijn eigen grote buitenlands beleid gebaseerd op het Amerikaanse morele tekortkomen.

Hij maakte dit duidelijke in zijn meest recente toespraak bij de start van West Point vorige maand, waar hij bepaalde dat de "Amerikaanse invloed altijd sterker is als we het goede voorbeeld geven. We kunnen onszelf niet vrijstellen van de regels die voor iedereen gelden..."

Over het Amerikaanse exceptionalisme grijnsde Obama: "Wat ons uitzonderlijk maakt, is niet ons vermogen om de internationale normen en de rechtsstaat aan de laars te lappen; het is onze bereidheid om dat te bevestigen door middel van onze acties."

Maar terwijl Obama's critici hebben gewezen op het radicalisme in het hart van zijn buitenlands beleid vanaf het begin van zijn presidentschap, waren zijn aanhangers altijd in staat om het weg te redeneren.

Obama's verzoening met de Iraniërs was pragmatisch.

We willen niet dat er een oorlog komt, zeggen ze.

Zijn steun voor de Moslimbroederschap is niet radicaal. Het is ook pragmatisch, hen te kalmeren.

Enzovoort, enzovoort.

En bij Benghazi, in de nevel van de oorlog, toonden de media hun gehechtheid aan Obama's herverkiezing in plaats van haar verantwoordelijkheid om de waarheid te rapporteren van wat er gebeurde.

Obama had succes om weg te komen met zijn rij van mislukkingen in het buitenlands beleid, en zijn succes in het verbergen van de radicaal ideologische basis van zijn beslissingen, die vooral te wijten was aan het vermogen van zijn supporters in het plausibel ontkennen van de mislukkingen en de ideologische motivatie voor zijn daden.

Zijn aankondiging in de Rose Garden heeft een dergelijke samenzwering geheel onmogelijk gemaakt. Amerikanen zijn niet bijzonder geïnteresseerd in buitenlands beleid. Maar er zijn een paar dingen die ze niet nemen.

Ze nemen het niet dat een man die naar het Witte Huis komt, een Taliban-baard steunt die Allah prijst in het Arabisch, een normale Amerikaanse vader is.

Ze nemen het niet dat een deserteur als een voorbeeldig soldaat wordt beschreven.

Ze willen niet dat vijf belangrijke terroristen en massamoordenaars gratie krijgen om de vrijheid van Bergdahl te kopen.

Door te geloven dat het publiek hem en Bergdahl, en Bergdahls vader zou steunen tegen de critici van de deal, toonde Obama aan dat hij met al zijn dappere propaganda het publiek niet begrijpt.

Het publiek verzette zich niet tegen de oorlog in Irak, omdat ze dachten dat de VS moreel tekortschoot. Zij verzetten zich tegen de oorlog in Irak omdat Bush deze niet kon winnen. En het publiek geloofden dat de aandrang van Bush voor het abstracte doel van democratie, het hart van de mislukking was aan de grond.

Gedurende bijna zes jaar hebben Obama en zijn aanhangers de beschuldigingen weten af te weren, dat zijn buitenlandse beleid zelfs ideologischer is – en veel radicaler – dan dat van Bush, door gebruik te maken van de publieke afkeer van de 'gelukzaligheid na de dood retoriek' en het verduisteren van feiten. Maar de aankondiging van de Bergdahl-ruil in de Rose Garden beëindigde dat allemaal.

De reden dat Obama aan de kaak wordt gesteld voor de Bergdahl-ruil is omdat hij een radicaal spektakel georkestreerd heeft. Door te proberen zijn critici van de deal te hekelen en voor te stellen als partijgebonden en cynisch, kan Obama niet het feit te verdoezelen dat de ceremonie die hijzelf had geregeld, een openlijke viering was van een Amerikaanse nederlaag, door de Amerikaanse president en de onsympathieke ouders van een verdachte deserteur.

En nog erger voor Obama's protesten over pragmatisme, heeft zijn besluit om de enige verantwoordelijke te zijn voor de ruil, zijn ideologische bijziendheid geopenbaard. Alleen iemand die verblind is door een wereldbeeld waarin Amerika moreel tekort komt, kon nog de gedachte hebben dat de Amerikanen hem en de Bergdahls zouden vergezellen in het vieren van een Amerikaanse nederlaag.

En nu weet iedereen wat hem drijft.

Bron: Pragmatism, Obama and the Bergdahl Swap | FrontPage Magazine



printen??? spaar papier en inkt.

Marten, is dit nu zo moeilijk te begrijpen???

Verbum Domini

Lucerna Pedibus Nostris (Psalm 119).

De wet geldt niet voor wie dood is.

Romeinen 7: Bevrijd van de wet
[1] Broeders en zusters, weet u niet – ik richt mij immers tot mensen die de wet kennen – dat de wet over een mens slechts zolang gezag heeft als hij leeft? [2] Zo is een getrouwde vrouw door de wet aan haar man gebonden, zolang die leeft; sterft hij, dan is zij ontslagen van de wet die haar bond aan haar man. [3] Men zal haar terecht als een overspelige beschouwen als zij bij het leven van haar man de vrouw wordt van een ander; is haar man echter gestorven, dan is zij van die band ontslagen, en pleegt zij geen echtbreuk als zij zich aan een ander geeft.
[4] Broeders en zusters, zo bent ook u door het lichaam van Christus gestorven met betrekking tot de wet, en u behoort nu aan een ander, aan Hem die uit de doden is opgewekt, opdat wij vrucht dragen voor God. [5] Toen wij een zondig leven leidden, werden onze daden beheerst door zondige begeerten die de wet in ons opwekte en die slechts vrucht afwierpen voor de dood. [6] Nu echter zijn wij dood voor de wet en ontslagen van haar boeien, zodat wij niet langer onderworpen zijn aan een verouderd wetboek, maar God dienen in het nieuwe leven van de Geest.

Is dit nu zo moeilijk te begrijpen???

I really appreciate this post. I have been looking everywhere for this! Thank goodness I found it on Bing. You have made my day! Thx again! gdkeeeggbkgdfgdg

Marten, weet je dat toen op de berg Horeb (Exodus 19) het Sinaïtische Verbond tussen God en Israël gesloten werd, veranderde de status van Israël. Het werd Gods volk. Er ontstond zelfs een soort van liefdesrelatie en vandaar dat de Bijbel Israël Gods oogappel noemt (Zacharia 2:8).
Als onderdeel van dat Verbond werd aan het volk Israël een eigen land gegeven. Dat is Kanaän, het heilig land, Jeruzalem werd de hoofdstad van het rijk en God (Jahweh), de hoge koning, ging daar wonen. Na de scheiding in twee volken veranderde het wezen van beide naties niet.
Telkens weer als Israël/Juda van God afweek en tot zonde verviel, werd het door God gestraft.
Toen dat allemaal niet bleek te helpen en Israël zich massaal van God afkeerde, verbrak Israël eenzijdig het Sinaïtische Verbond. God kon niet anders dan van Zijn kant de breuk bevestigen. In Amos 7:8 laat Hij de paslood neer. Dat is een symbolisch gebaar dat die breuk ook van Gods kant gestalte kreeg. Het vierde visioen - de aankondiging van het oordeel - is daar een logisch gevolg van.
Met de groetjes van
Cherry

Ellen G. White

Profeet?

of Plagiarist!

The White Lie!
Door Walter T. Rea

KLIK OM te bekijken Bestel Walter Rea's boek: "The White Lie"

Wit gekopieerde De grote strijd van Life Incidenten!

Dit is de meest ongelooflijke feit dat Ellen G. White toont een valse profeet en een misleide plagiaris zijn:

In een notendop:
1. De Grote Strijd bevat de pijlers en het fundament van Adventist theologie.
2. Wit gekopieerde deze belangrijke doctrine in de grote strijd van boeken geschreven door James White.
3. James White gekopieerd zijn boeken uit boeken geschreven door JN Andrews.
4. Dus de ultieme bron van de Zevende-dags Adventisten theologie is God niet inspirerend nieuwe waarheden naar White, maar plagiaat (kopiëren) JN Andrews.
5. Wij stellen voor dat Wit aftreden en laat Andrews neem haar plaats als de meest invloedrijke bronnen van leer in de SDA kerk!

Hier is wat Walter Rea zegt in zijn boek, "The White Lie":

Een van de ongeschreven verhalen in Adventist geschiedenis is de invloed die James White had in het vormen van de ideeën en zinnen die onder naam en pen Ellen kwam.
Hoewel niet genoteerd als een literair schrijver of als theoloog, James produceerde vier boeken gepubliceerd. Twee van deze waren Life Incidenten in verband met het grote Advent Beweging, zoals geïllustreerd door de drie engelen van Openbaring XIV, gepubliceerd in 1868, en in 1875 Schetsen van het christelijke leven en Openbare werken van William Miller:
Verzameld uit zijn memoires door de Late Sylvester Bliss, en uit andere bronnen.
Beide boeken werden bijna volledig gekopieerd van anderen. De ene aan William Miller werd genomen uit Sylvester Bliss (die in 1853 Memoires van William Miller had geschreven).
De theologie van het Leven incidenten werd een groot gedeelte gekopieerd van Uriah Smith en JN Andrews. 14 Geen van deze boeken werd ooit weer zover bekend is afgedrukt onder de naam James White.

Maar ze waren inderdaad herdrukt onder een andere naam, die van Ellen G. White, zijn vrouw, een paar jaar na zijn dood in 1881, maar onder de titel De Grote Strijd (1884).

En deze productie werd verkocht aan de gelovigen en de wereld als het werk van Ellen en de engelen.
Ofschoon was geknoeid en opgevuld met ander materiaal op de gebruikelijke wijze, duidelijk was het materiaal dat eerder onder de naam James had gepubliceerd.
Wat de mensen niet verteld was dat het hart van deze nieuwe openbaring had zestien jaar zijn afgedrukt, en dat het thema en scriptie had letterlijk en royaal geweest dan in nieuwe Grote Strijd Ellen's.

Een reden is nu duidelijk waarom veel van de informatie in de 1884 editie van De Grote Strijd kon niet zijn opgenomen in de eerdere werken van Ellen over hetzelfde onderwerp (Geestesgaven, gepubliceerd 185.864).
James had nog niet aan toe gekomen om het te kopiëren van J. N Andrews; dus het was niet beschikbaar voor Ellen op het moment.
De 1888 en 1911 edities van De Grote Strijd ging terug naar James White's compilatie van doctrines en evenementen en pakte nog meer van zijn bevindingen en ideeën.
Maar nooit eens was gesuggereerd dat het hart van Adventist leer-zoals wereldwijde boodschap van de drie engelen 'dat de kerk uitsluitend aan de Adventisten had toegepast, de gesloten deur dat iedereen in de kou, de 2.300 dagen, de zeventig weken te gaan , het heiligdom doctrine, de Verenigde Staten in de profetie, het "merkteken van het beest," het beeld dat-beest hadden allemaal al eerder in James White's Life Incidenten.

Het hart en het fundament van Adventist theologie werd gekopieerd van James White die het van JN Andrews gekopieerd!

Zo opvallend was het kopiëren gedaan onder de naam Ellen-en zo gevoelig is de informatie die het hart van de Adventist theologie en eschatologie kwam, niet van de visioenen of openbaringen aan Ellen,
maar uit de pen van James zestien jaar voordat Ellen schreef ze buiten die tijd moet worden besteed aan onderzoek het bewijs in Life Incidenten.

Hier zij eraan herinnerd dat de vier kleine volumes van de geestelijke gaven Ellen's (185.864) werden versterkt tot de vier delen van Ellen's The Spirit of Prophecy (187.084) en vervolgens uitgebreid naar Ellen's De Grote Strijd (1888 st.) Van de fivevolume Conflict van Eeuwen Series. Aangezien de eerdere acht volumes zijn nu weer beschikbaar in facsimile-uitgaven, kan iedereen alle boeken te onderzoeken en wijzen op de geleidelijke kopie werk door de jaren heen.
Ondertussen, tijdens diezelfde jaren, de legende groeide en groeide en werd "verkocht" en aanvaard dat God Ellen exclusieve en uit de eerste hand kennis van zijn plannen voor de toekomst gebeurtenissen van de kerk en de wereld had gegeven.

Vergelijking blijkt dat woorden, zinnen, citaten, gedachten, ideeën, structuren, alinea's en zelfs totaal aantal pagina's werden genomen van James White's boek aan Ellen's boek onder een nieuwe titel-zonder blozen van schaamte,
geen melding van haar man, niet dankzij Uriah Smith en JN Andrews, voor het harde werk en theologische inzichten van iedereen.

Helaas voor James, had hij niet het persoonlijk voordeel van de engelen in-en uitchecken op schema met de eerste hand informatie Ellen beweerde te hebben.
Zonder tussenpersoon, moest hij zijn materiaal te krijgen van menselijke bronnen.
Maar hij was gelijk aan de taak. Veel van zijn materiaal in Life Incidenten werd vooral genomen uit JN Andrews, wiens boek gepubliceerd in 1860, interessant genoeg, was getiteld The Three Berichten van Openbaring XIV, 612, en in het bijzonder van de derde engel boodschap en de TwoHorned Beast.
James, in tegenstelling tot zijn vrouw Ellen, niet eens de moeite om te parafraseren-hij nam het materiaal van Andrews groothandel in zijn werk.

Onderzoek blijkt dat de 1860 boek van JN Andrews was een exacte herhaling van zijn eigen 185.155 artikelen in de recensie Aldus James en Ellen hadden voor hun inzage en gebruik na 1855 de inhoud en vorm van Andrew's werk voor verwerking in hun eigen werk:.
Geestelijke Geschenken (185.864), Het leven Incidenten (1868), The Spirit of Prophecy (187.084), Schetsen van. . . William Miller (1875), De Grote Strijd (1888).